Informatie over overhemden
10 redenen om eens een Serafino - overhemd op maat te proberen:
Eenmalig zelf uw maten doorgeven zonder u op te hoeven laten meten;
Altijd de perfecte pasvorm omdat de overhemden speciaal voor u gemaakt worden;
Onze overhemden concurreren met overhemden van Hugo Boss, Armani, Zegna en Lacoste;
Online bestellen zonder eindeloos te hoeven zoeken naar het perfecte overhemd;
Keuze uit 1000 + stoffen en niet meer afhankelijk van wat er in uw boordmaat te krijgen is;
29 soorten kragen dus een voor elke gelegenheid;
Kiezen uit wel 19 soorten manchetten;
Extra opties zoals borstzakjes, andere kleur knopen etc. bepaalt u nu zelf;
De maten van uw overhemden zelf beheren vanuit uw account;
Altijd de mogelijkheid voor advies van onze tailors via onze livechat.
Het overhemd volgens Serafino
Wat is een man zonder overhemd? Heren overhemden zijn niet te missen en in de loop van vele decennia ook echte gewilde objecten geworden. Je draagt ze bijna dagelijks, maar de stijl van heren overhemden zegt veel over je gevoel voor fashion. Heren overhemden zijn met bijna alles te combineren. Draag ze naar je werk, met een jasje en een nette broek… of in je vrije tijd met een hippe jeans en omgeslagen manchetten. Met verschillende heren overhemden straal je steeds iets anders uit. We hebben een mooie selectie met bijvoorbeeld ruitjes, strepen, getailleerd, recht, licht, donker, met manchetknopen of normale knopen. Ontdek meerdere favorieten of maak het met één overhemd helemaal zoals jij het wilt.
Op deze pagina leggen we uit hoe het overhemd ontstaan is. We leggen hierna iets uit over de kragen, de manchetten en de stoffen. U heeft er misschien nooit over nagedacht om maat werk online te bestellen. Toch hoopt Serafino u na het lezen te laten nadenken hierover.
We kunnen u heel veel redenen geven om in plaats van een standaard overhemd eens voor een maatoverhemd te gaan. Voor het geld hoeft u dit ook niet te laten, want wij bieden onderaan deze pagina € 20,00 euro korting op uw 1e bestelling bij ons.
Het ontstaan van het overhemd
Het hemd heeft lange tijd een bijrol in de mode gespeeld. Maar wel zo’n karakteristieke bijrol dat die gehonoreerd zou mogen worden met een Oscar voor de jarenlange, zelfs eeuwenlange trouwe dienst aan het lichaam van de man. Wel beschouwd is het hemd een van de oervormen van onze kleding. Sinds de mens een lap over het hoofd aantrok om hem – als een poncho – bescherming te laten bieden aan de voor- en achterzijde en hij vervolgens de zijnaden aaneenreeg is er sprake van een hemd. Een kledingstuk dat ons zo na staat dat er in tal van talen spreekwoorden en gezegden zijn die onze verbondenheid met deze specifieke laag textiel uitdrukken. “To keep one’s shirt on” betekent dat men alles kwijt is. In het Frans wordt iemand die geruïneerd wordt het hemd bespaard: “Mettre quelqu’un en chemise”staat voor iemand plunderen. Italianen die geboren worden met een hemd aan zijn geluksvogels, getuige: “Esser nato con la camice.”In het Duits en ook in het Nederlands meldt men “Das Hemd is nahër als der Rock” (letterlijk het hemd draagt men dichter op de huid dan een jas, hetgeen wil zeggen dat bloedverwanten vóór vreemden gaan).
Het hemd representeert de waardigheid van een man. De verloren zoon die hier door zijn vader in de armen wordt gesloten keert in deplorabele toestand naar huis terug. Hoe erg hij eraan toe is laat de schilder Murillo zien door hem in een geheel verscheurd hemd neer te zetten. De persoon rechts houdt een mand met schone kleren als welkom voor de zoon klaar.
Hemdsmouwen
“Vannacht niet schat, ik heb hoofdpijn!” kende in de middeleeuwen een alleraardigste variant: men hield het hemd aan in bed. Dat deed ridder Lancelot ook om zijn bijslaap duidelijk te maken dat hij van plan was haar te weerstaan. Eeuwenlang was de man die zich overdag slechts in zijn hemd vertoonde een zwoeger. Een heer van stand bedekte zijn hemd en liet daarmee op verfijnde maar niet mis te verstane wijze weten dat hij niet tot de werkende klasse gerekend wenste te worden. ) Een smetteloos wit boord en dito manchetten wijzen ook jarenlang al in die richting.) Als het echt op werken aankomt en er beslissingen gaan vallen zijn hemdsmouwen in de zakenwereld wel oorbaar. Dan mogen de jasjes uit. In vele landen is het de gewoonte – zeker met dames in het gezelschap – nog wel even te vragen of het jasje uit mag. Het is een restje van de etiquette die mannen tot in de jaren vijftig gebood zich niet in hemdsmouwen te vertonen. Tenzij de mouwen vastzaten aan een sporthemd. Dat kon nog net door de beugel, maar verder werd een man geacht zijn hemd te bedekken.
WIST U DAT...
* Het oudste gepreserveerde overhemd van de wereld een linnen overhemd is daterende uit 3000 v. Chr. gevonden in een Egyptische tombe.
* Voor de ontdekking van de wasmachine hadden overhemden losse kragen en manchetten. Deze kragen en manchetten konden losgehaald worden en vervangen door schone exemplaren. De body van het overhemd werd wel meer dan een week gedragen.
* De button-down kraag uitgevonden is door polo spelers die wouden voorkomen dat de kraagpunten in hun gezicht konden waaien als ze op hun paarden reden.
* In de achttiende eeuw men een gevangenisstraf riskeerde als het overhemd zichtbaar was en niet bedenkt met bijvoorbeeld een gilet of colbert. Dit werd beschouwd als onfatsoenlijke kledij.
* Een witte of blauwe kraag in de historie door werklieden verplicht werden gedragen om hun sociale werkstatus aan te geven. De witte kraag werd gedragen door kantoorpersoneel en de blauwe door de lieden die het hands-on werk moesten uitvoeren.
Korte mouwen
De gehele geschiedenis van het hemd is er een van bedekken en onthullen, waarbij het hemd afwisselend de functie bekleedde van praktisch onderhemd of opzichtig kleed waarvan kraag en manchet concurreerden om aandacht met de overige onderdelen van de outfit. Een hemd kon ook als zelfstandig bovenkleed in een solorol optreden. Kostuumdeskundigen benoemden een dergelijk kledingstuk (een recht lijf met twee aangeknipte of aangezette mouwen) met de verzamelnaam tunica. In de geschiedenis van de mode is een zeer ruime plaats ingeruimd voor die tunica. Laten we terugkijken naar de plek waar we volgens de kenners ook het Paradijs moeten situeren: tussen Euphraat en Tigris. Daar gingen de agressieve Assyriërs en later de Babyloniërs van 2000 tot 500 v. Chr. Gekleed in een vrij nauwsluitend hemd met korte mouwen. Bij de gewone man bleven de knieën bloot, de hogere standen kozen langere modellen die rijkelijk gedecoreerd waren, evenals de brede en lange omgewikkelde sjaals die fraai kleurden bij het gouddraad dat men in de kunstig geonduleerde baarden vlocht. Een sierlijkheid die wij niet snel associëren met heldhaftig en wreed gedrag. De geschiedenis weet het beter. Grote oorlogen werden uitgevochten in de meest fraaibewerkte kleren.
In werksituaties waar mannen onder elkaar zijn, zoals hier op de beursvloer in Tokio, gaat het jasje uit en stelt het (witte) shirt de mannen op (schijnbaar) gelijk niveau. Korte mouwen waren tot voor kort ongezien in een dergelijke situatie; liever rolde men de mouwen op.
Aan classicisten als Jacques Louis David (1748-1825) danken wij het misverstand dat in het klassieke tijdperk men slechts gehuld in een mantel of alleen met helm en schild ten strijde trok.
De verheerlijking van de antieken deed de classicisme nogal selectief kijken naar de beeldhouwwerken van de Grieken. Zo schilderde David een blote Sabijnse maagdenroof in 1799.
Egyptenaren
De oude Egyptenaren aan weerszijden van de Nijloevers hielden het doorgaans op frisgewassen wit linnen. Althans dat deel van de bevolking dat het geluk had niet als slaaf geboren te zijn. Slaven gingen bloot door het leven (een feit dat de spektakelfilmmakers in Hollywood omwille van de decentie verdoezelen door fantasierijke textiele omhullingen) of kregen een minimale lenden- of omslagdoek. Ze stonden daarmee niet zo ver af van hun bazen, wier bovenlijf ook vaak ontbloot bleef of voor een deel schuilging achter een geplisseerd overkleed. Egyptische dames droegen soms wel een hemd, waarvan men aanneemt dat het elastische kwaliteiten bezat, omdat het zo strak heupen, taille en middenrif omkleedde. De borsten werden vrijgelaten of slechts gedeeltelijk bedekt door smalle bretels waarmee dit hemd op de plaats werd gehouden. Maar eigenlijk mogen we de tijden van de Oude Egyptenaren, Grieken en Romeinen rekenen tot de “hemdloze”perioden waarin men zich in wijde weefsels drapeerde, alhoewel men de tunica in verschillende variaties bleef dragen. Aan de misvattingen van classicistische beeldhouwers van twee eeuwen geleden hebben we de overtuiging te danken dat Griekse krijgslieden zich met zo goed als bijna niets aan het lijf in de oorlogsstrijd wierpen. De Grieken waren evenwel slim genoeg om korte tunica’s met leer en metaal te versterken om lichte slagen en stoten te kunnen weerstaan. De Romeinen droegen tunica’s onder hun rijk gedrapeerde toga’s, super-omslagdoeken die men slechts met behulp van een slaaf om het lijf kon wikkelen en die (hoe chic!) één arm verpakten alsof hij behoedzaam in een mitella gedragen moest worden. Of onder hun kuras, een borstharnas dat niet zelden de krijger van een stoerdere anatomie voorzag, waar de hemdvorm als een bevallig kort rokje onderuit plooide. En bij die onderliggende positie van het hemd diende zich een belangrijke functie aan: een beschermlaag tussen huid en bovenkleding. De beschermende factor was tweeledig: de druk van de rijk bewerkte bovenkleding werd minder direct op de huid gevoeld en de bovenkleding werd minder blootgesteld aan de vaak niet altijd even schone huid. Een hemd was (en is) in principe een makkelijk te reinigen tussenlaag, alhoewel de frequentie en de mate van reiniging in de loop der eeuwen nogal wisselden. Met de verbetering van de bescherming van het lichaam (zeker in de tijden na 1300, toen de bovenkleding zwaar werd en men omwille van de koubestrijding bont met de harige zijde naar de huid toe verwerkte, en het beslist noodzakelijk werd om een hemd te dragen) groeide de karakteristieke vorm van het hemd. Om juist de ruwe druk bij de randen van de bovenkleding te verzachten werd het hemd bij de mouwen, bij de hals en soms ook aan de onderzijde verlengd. Manchet en boord waren geboren.
Middeleeuwen
In de duistere jaren van de vroege middeleeuwen was en bleef het hemd een op eenvoudige wijze vervaardigd kledingstuk in wol of linnen (wol voor de koelere klimaten en linnen voor de warmere temperaturen en voor de mensen die het zich konden permitteren om te menen dat wol een beter schuilplaats voor luizen en ander kriebelig ongedierte was). Zelfs Karel de Grote droeg eenvoudige hemden, getuige de schaarse berichtgeving van een tijdgenoot. Dat eenvoudige hemd is eigenlijk het prototype dat tot midden vorige eeuw thuis aan tafel werd geknipt en genaaid: een hemd waarbij het gat tussen de armen groot genoeg was om het hoofd door te steken. Pas in de middeleeuwen kwam men ertoe om een losse band aan het gat voor nek en hals te zetten waardoor een “kraag”ontstond die strak was dicht te snoeren. Zo midden vijftiende eeuw droeg de man in Italië en Duitsland een kort en zeer strak aangesloten wambuis, de zogenaamde gubberello, waaraan de mouwen met behulp van nestels en veters waren gehecht. Een verbindingstechniek die spleten bij de schouders en armsgaten openliet, waardoor het hemd kon uitpuilen of bloezen. Een effect dat tot een ware rage werd bij het kostuum van de “landsknecht”, de Duitse huurling. Een pak vol kerven waarbij onderkleding en kleurige voeringslagen door talloze insnedingen aan het daglicht komen. Daarbij zakte in deze tijd niet alleen de halsuitsnijding van het overkleed van de vrouw naar beneden, maar ook van de man. Reden om dit decolleté in te vullen met een weelderige uitgevoerde bovenzijde van het shirt. Om het wijde, geplooide hemd aan te laten sluiten bij de hals, werd er een koordje doorgeregen waarboven een golvend randje de eerste indicatie van de groei naar een gigantische plooikraag vormde. Het “koord-door-het-boord”- principe werd ook toegepast bij het uiteinde van de wijde hemdsmouw.
Zestiende eeuw
De zestiende eeuw liet de geplooide kraag gedijen en uitgroeien tot de “molensteenkraag” die tot in de eerste decennia van de zeventiende eeuw stand zou houden, ook al was er toen al weer een nieuwe en modieuzere vorm: een platte kraag. De benaming “molensteenkraag” is niet overdreven want de omvang van een dergelijk geplooide kraag was immens. Het was een waar kunststuk om uit een smalle lap (die soms wel zeventien meter lang kon zijn) met behulp van stijfsel en hete ijzers de stevige textiele schotel te vormen, waarop het hoofd los van het lichaam leek te liggen. Overigens waren deze kostbare kragen meestal gescheiden van het hemd. Tegelijkertijd met de groei van de kragen won kant aan populariteit en meters en meters kant werden ingezet om kragen en manchetten een nog rijker aanzien te geven. De mannelijke haardos mocht ook weelderig uitgroeien, maar botste daarbij op de opstaande kraag. Die werd rond 1620 toen maar platgelegd en kromp in tot een kleine kraag waarbij een das of cravat als een bef werd omgeknoopt: een vroegere voorloper van de stropdas. Een jabot van kant en ruches bedekte de split die noodzakelijk bleef om het hemd aan te trekken en bood de mannen tot de tijd van de Franse Revolutie nog allerlei andere variatiemogelijkheden, zoals een staand stijf boord dat met gespjes aan het hemd werd gezet en werd gedragen met een zwart, smal dasje dat zo’n eenzame indruk maakte dat het “solitaire”werd gedoopt.
Frankrijk
Het hemd zelf bleef vrijwel ongewijzigd van vorm: ruim en soms voorzien van zijsplitten om de lange panden makkelijker in de broek te kunnen stoppen. Het werd nog steeds over het hoofd heen aan- en uitgetrokken. Net voor de hoofden in Frankrijk gingen rollen in 1789 was de bovenpartij van het hemd op weg om eenvoudiger van uitvoering te worden. Een simpele halsdoek of een niet al te weelderige jabot waren aanvankelijk voldoende, maar ook die moesten het veld ruimen. De ware revolutionair droeg zijn hemd open en de mouwen omhoog. Klaar voor de barricaden. Gek genoeg koos men direct na het guillotineregime van de beruchte Robespierre voor de meest vreemde nabootsing van de eenvoudige Engelse stijl van kleden. Het haar werd flink door elkaar geschud, de opstaande kraag werd weer op het hemd bevestigd maar kreeg een uitzinnige lengte, en een halsdoek zo groot als een kinderdekentje bedekte niet alleen hals en nek, maar ook kin en mond, “Niet te geloven” of Incroyables werden de mannen in dergelijke dracht genoemd. De dames die hen vergezelden zagen er niet minder wonderlijk uit en kregen daarom de bijnaam Merveilleuses.
Onderscheid
Een gril die spoedig weer verdween; de mannenkleding nam weer gemiddelde proporties aan en een vorm die oppervlakkig beschouwd gelijkenis vertoonde met het jacquetkostuum van nu. Om opstaande kragen werden sierlijke halsdoeken geknoopt, die zo nu en dan vervangen werden door een jabot als alternatief voor een feestelijke avond. Een dergelijke verzameling van ruches (jabot) zorgde er rond 1840 niet alleen voor dat men voor het eerst een duidelijk onderscheid kreeg tussen dag- en avondkleding voor de heer, maar wist door zijn feestelijk karakter te overleven tot in onze jaren, als onderdeel van het min of meer traditionele zigeunerorkest, als sierlijk feesthemd en als outfit waar zangers in de jaren zestig hun image aan ontleenden. Ondertussen sleutelde men in de vorige eeuw wel aan de vorm van het hemd. De achterzijde was meestal langer dan de voorzijde waardoor het bij het bukken op de rug niet uit de broeksband schoot en men aan de voorkant niet langer zoveel textiel te verstouwen had. (Zeer lang had de slip aan de voorkant de functie van onderbroek en werd naar achteren toe tussen de benen doorgehaald.)
Na eerst bij iedere schouder een reepje extra stof als een zogenaamde geer ingezet te hebben, waardoor hemd en de aan te knopen kraag beter bleven zitten, bracht midden vorige eeuw een jukstuk boven aan de rugzijde ook een aanzienlijke verbetering. Het nog steeds ruime rugpand behoefde nu niet meer aan het smalle bandje rond de nek en hals gerimpeld te worden. Het volume werd nu naar onderen verplaatst. De vooropening (zeer rijk bewerkte hemden moest men op de rug of aan de zijkant dichtknopen) verloor definitief zijn ruches bij de daagse hemden en ging voortaan schuil achter een frontje met plooien, de voorloper van het huidige smokingshirt.
Men ging na 1840 een steeds groter beroep op stijfsel doen om niet alleen het voorfront, maar ook losse kragen en losse manchetten zo hard als karton te maken.
“Vatermörder”
De minder vermogende man kon een chemisette dragen, een hemd uit minder luxueuze stof waaraan hij een los voorfront, een opstaande kraag en ook manchetten kon bevestigen met behulp van knoopjes. De ware heer koos voor een vast, maar zeer stevig gesteven front, kraag en manchetten, een meer kostbare en daardoor prestigieuze hemdsvorm. De kraag was tot het midden van de vorige eeuw eigenlijk een staander, een rechtopstaande kraag die in sommige tijden tot bijna aan de oren mocht reiken. Over die staande kraag ging dan een brede halsdoek. Ter afwisseling werden de boordpunten als vlindervleugels teruggeslagen. In het Nederlands en Duits wordt deze kraagvorm aangeduid als “vadermoordenaar” of “Vatermörder” – de stijve kraag die vaders hals afsneed als hij snel zijn hoofd draaide en die ook degelijke striemen kon veroorzaken. Uiteindelijk werd het gehele boord teruggeklapt waardoor een dubbele of teruggeslagen kraag ontstond. Een model dat aanvankelijk slechts gereserveerd was voor informele gelegenheden en uren. Dubbele manchetten daarentegen promoveerden wel tot een luxere, formele status. Welk boord en wat voor manchetten men waar en wanneer moest dragen, was aan een stelsel van verfijnde regels onderworpen. De mode in boorden veranderde nogal aanzienlijk, maar het stijfsel werd niet makkelijk uit het hemd gekookt. Gesteven hemden werden tot aan de Tweede Wereldoorlog gedragen. De kraagpunten van het omgeklapte boord werden de eerste helft van deze eeuw in model gehouden door baleinen, spitse platte stokjes van walvisbeen of kunststof, die aan de achterzijde van de kraagpunten werden gestoken. Met het geleidelijk verdwijnen van de baleinen in de jaren vijftig werd de kraag van het hemd veel soepeler. Maar toen hingen hier en daar in de klerenkast van mannen al echte vrijetijdsshirts, die afgezien van uitbundige patronen uiterst simpel van uitvoering waren.
Vanaf de jaren 60
Begin deze eeuw werd de voorsluiting doorgetrokken tot de onderzijde van het minder lange voorpand. Als voorzichtig vervolg op de experimenten met kleur en kleurstrepen uit de vorige eeuw, begon men omstreeks 1900 shirts met decente streepdessins op te sieren en uit te voeren in zachte tinten. Maar het spierwitte hemd bleef de onbetwiste bestseller. Ook nog in de jaren vijftig toen men door nieuwe technieken en toevoeging van synthetische vezels of door louter gebruik van synthetica de consument plezierde met makkelijk te reinigen shirts (drip-dry, no-iron, zo van de waslijn weer aan het lijf, zonder strijkwerk).
Pas in de jaren zestig kreeg het daagse hemd een geduchte concurrent in de vorm van het poloshirt. Maar in dezelfde tijd dook men in de kostuumgeschiedenis om een met veel ruches en strikken versierd neo-dandyhemd op te vissen.
De historie herhaalt zich snel: begin jaren tachtig wordt het shirt opnieuw van zijn inmiddels herwonnen prominente plaats gedrukt door de trui, het nieuwe object van modieus design. Onmiddellijk zet men als reactie daarop, weer klassieke voorbeelden in als inspiratiebronnen voor een vloedgolf van nieuw-klassiekers shirts. Keurig en eigentijds luidt het nieuwe motto, waardoor zelfs “ouderwetse” boordconstructies uit de jaren tien, twintig en dertig, zoals de pin-collar, button-down en de tab weer populair worden bij jonge generaties. En voor mannen die deze “nieuwklassiekers” te braaf vinden, zijn er shirts die interpretaties van nog oudere hemden laten zien (de come-back van borduursels en jabots) of hemden die door weelderige patronen in uitheemse sfeer zijn gebracht.
Door John de Greef uit het boek “Shirts” 1989.
De iconische pose van 'Gordon Gekko' (gespeeld door Michael Douglas) in de cultfilm Wall Street uit 1987 van Oliver Stone. Deze film zorgde werkelijk voor een totaal nieuwe herbeleving van het overhemd bij jonge bankiers en beleggers. Door de witte boord, dasspeld en bretels werd dit het nieuwe beeld van de geslaagde zakenman in Amerika (en zelfs in Europa en Azië) eind jaren '80 begin '90.
Kragen voor overhemden
Er zijn veel verschillende kragen voor overhemden te verkrijgen. Elke kraag past bij een gelegenheid, persoonlijke keuze, levensstijl of zelfs religie. De kraag is het onderdeel van het overhemd dat het meest opvalt en daarom met zorgvuldigheid gekozen dient te worden volgens de stylisten. Zoals bijvoorbeeld een button-down kraag die voornamelijk casual gebruikt dient te worden en dus niet echt gebruikelijk is in de zakelijke stijl van kleden. Hieronder zullen we een greep uit onze collectie kragen voor overhemden bespreken.
Klassieke kraag
De klassieke kraag is heel formeel. Dit is een perfecte kraag als je een korte nek hebt en een vrij rond gezicht. Het kan zowel open als gesloten worden gedragen. Dit is één van de meest voorkomende kragen samen met de Italiaanse kraag.
Wordt gedragen met:
De kraag klassieke, zoals de naam al doet vermoeden, is vrij onopvallend door de traditionele stijl. De stropdas knoop mag niet te strak om de hals gesloten zijn. Een overhemd met klassieke kraag is gemakkelijk te dragen met een jasje en stropdas of heel eenvoudig met jeans en een open kraag.
Semi wide-spread kraag
De semi wide-spread kraag is een van de meest voorkomende kragen in de wereld van het overhemd. Deze kraag biedt een goed compromis, omdat het gedragen kan worden met of zonder een das en op bijna alle posturen past, is dit de meest gevraagde kraag.
Wordt gedragen met:
De semi wide-spread kraag (Italiaanse kraag) laat zich gemakkelijk met elk kostuum, jeans, stropdas of niet combineren.
Wide-spread kraag
De Italiaanse open kraag is een alternatief tussen de Italiaanse de volle cutaway kraag. Dit is een overhemd kraag die perfect gedragen kan worden met een stropdas in de Britse stijl, maar laat zich open gedragen niet goed combineren met casual kleding.
Wordt gedragen met:
Een overhemd met een wide-spread kraag is eerder een business shirt die wordt gedragen met een stropdas. De kraag staat te wijd open om open gedragen te kunnen worden. Het is met deze kraag veiliger te kiezen voor een pak en stropdas, en op deze manier absoluut de show te stelen op kantoor.
Button-down kraag
De button-down kraag is een kraag met dichtgeknoopte kraanpunten die erg geschikt is voor casual shirts. Het overhemd met dichtgeknoopte kraag is onherroepelijk een zeer stijlvolle manier van casual klederdracht.
Wordt gedragen met:
De button-down kraag is ideaal voor overhemden met Oxford stoffen. We associëren deze overhemden vaak met een heerlijk weekendje weg met een tas vol met deze casual stijl shirts. De kraagpunt knopen zorgen voor een perfecte pasvorm.
Kraag met voorsluiting
Een echte klassieker. Deze Engels kraag wordt dichtgeknoopt met een strookje stof aan de voorzijde. Deze zeer formele kraag weerspiegeld vooral bijvoorbeeld de leidinggevende van het bedrijf. Let op, de Engels kraag is niet altijd gemakkelijk dicht te knopen.
Wordt gedragen met:
De Engelse kraag met voorsluiting komt overeen met de klassiek geklede Britse stijl. Zeer mooi in combinatie met 2- of 3 delige pakken en moet gedragen worden met een eenvoudig geknoopte dunne stropdas. Teveel dikte in de stropdas knoop past niet goed bij deze sluiting.
Smoking kraag
De vleugel kraag, ook wel smoking kraag genoemd, is een kraag gewijd aan de ceremonie shirts (huwelijk, feest, opera etc.) of, meer anekdotisch, een dandy stijl.
Wordt gedragen met:
De kraag wordt meestal gedragen met een vlinderdas of een strikje. Dit is een zeer verzorgde ceremoniele kraag die over het algemeen geassocieerd wordt met de klassieke zwarte smoking.
Indiaanse (Lucknow) kraag naar binnen gevouwen
Zoals de naam suggereert zal deze kraag u geluk brengen, zegt men, in ieder geval zal het menig oog van het publiek trekken. Ook wel omgekeerde kraag genoemd, of Indiaanse kraag. Het is een beetje een spread kraag en zeer comfortabel om te dragen.
Wordt gedragen met:
De omgekeerde Lucknow kraag op een overhemd is perfect voor heter onder dragen van t-shirts. De casual chiq stijl is perfect voor 's avonds of in het weekend. Dit is een geklede kraag die deuren voor u opent. Met de omgekeerde kraag, bent u er zeker van dat u nooit onopgemerkt zal blijven, dit is een veel voorkomende kleine kraag die de meeste mensen na het proberen meteen goedkeuren.
Indiaanse (lucknow) kraag naar buiten gevouwen
Lucknow kraag, een omgekeerde kraag zonder knoop die gemakkelijk terloops naar buiten wandelend gebruikt kan worden, met of zonder jas. Het is een kleine kraag, licht, met een goede presentatie.
Wordt gedragen met:
Het shirt met een Lucknow kraag is een overhemd dat gedragen kan worden met een jasje zonder das. Zijn staander is niet knoopbaar om de hals dus de Lucknow zal dan ook ideaal voor u zijn voor 's avonds en in het weekend.
Officiers kraag
De kraag wordt meestal gebruikt voor shirts met de bobo-stijl zonder beperking voor de zomer. Hij heeft geen kraagpunten, dus is het bijzonder comfortabel om te dragen, omdat we deze kraag niet voelen. Deze kraag heeft een wat militair karakter maar toch zeer chiq.
Wordt gedragen met:
De officiers kraag is ideaal bij een overhemd voor de zomeravond of in het weekend bij een chiq diner met vrienden. Deze kraag zonder kraagpunten naar beneden toont duidelijk een casual stijl die heel goed past bij witte, zwarte, donkerblauwe en lichtblauwe stoffen.
Manchetten voor overhemden
Net als de kragen zijn er verscheidene typen manchetten in de handel. De confectiekleding wereld kent er maar een paar maar in de wereld van de overhemd op maat is de keuze legio. Hieronder zullen we een greep uit onze collectie manchetten voor overhemden bespreken.
Ronde manchetten
De ronde manchet is de meest voorkomende en meest klassieke manchet bij overhemden vandaag de dag. Dit is waarschijnlijk de overhemdsmanchet die de meeste mensen gewend zijn.
Wordt gedragen met:
De ronde manchet kan overeenkomen met een bepaalde kraag met ronde kraagpunten wat leidt tot een mooie consistentie in stijl.
Ronde manchetten met 2 knopen
De ronde manchet met 2 knopen is de uitgebreide versie van de klassieke ronde manchet en wordt vaak gekozen omdat het klaar om te dragen is. Het is een beetje langer dan het overhemd manchet met 1 knoop en is vooral handig voor mensen met lange armen.
Wordt gedragen met:
De ronde manchet kan overeenkomen met een bepaalde kraag met ronde kraagpunten wat leidt tot een mooie consistentie in stijl. Het is langer dan de ronde klassieke manchet met 1 knoop en daarom geschikt voor middelgrote of grote mensen.
Hoekige manchetten
De gebroken manchet of ook wel hoekige manchet is de meest eigentijdse. Het is meer functioneel dan het de rechte overhemd manchet en moderner dan de ronde manchet.
Wordt gedragen met:
De gebroken manchet met 1 knoop kan combineren met elke kraag dus u kunt deze keuze maken met uw ogen dicht.
Hoekige manchetten met 2 knopen
De gebroken manchet met 2 knopen is samen met de 1-knoops versie de meest eigentijdse van de manchetten. Het is meer functioneel dan het de rechte overhemd manchet en moderner dan de ronde manchet.
Wordt gedragen met:
De gebroken manchetten met 2 knopen is iets langer dan de 1-knoops versie en is voornamelijk geschikt voor mensen met lange armen. Deze manchetten zullen gemakkelijk matchen met de Italiaanse kragen zoals de semi wide-spread en wide-spread kragen.
Rechte manchetten
Rechte manchetten geven het overhemd een formeel aspect, elegant en verfijnd. Dit type overhemdsmanchet zal door veel mensen eerder gedragen worden ten opzichte van ronde of gebroken manchetten.
Wordt gedragen met:
Alle kragen matchen prima met deze rechte manchetten, zoals ook bijvoorbeeld de Indiaanse kragen. Deze versie heeft 1 knoop en is dus wat korter dan de 2-knoops versie welke hierna besproken zal worden.
Rechte manchetten met 2 knopen
Deze 2-knoops versie van de rechte manchet geven het handvat voor een formeel aspect, van elegantie en van finesse. Het is een beetje langer dan de rechte 1-knoops manchet en is daardoor beter voor mensen met lange armen. Dit type overhemdsmanchet zal ook door veel mensen eerder gedragen worden ten opzichte van ronde of gebroken manchetten.
Wordt gedragen met:
Alle kragen passen goed bij deze rechte manchetten, zoals ook bijvoorbeeld de officierskraag. Dit 2-knopen overhemd manchet is iets langer dan zijn voorganger en heeft een betere afwerking voor lieden met lange armen.
Napolitaanse manchetten
De Napolitaanse manchet is een compromis tussen de dichtgeknoopte manchetten en de musketier (dubbele) manchetten. Er is een flinke flap op dit overhemd manchet maar deze wordt dichtgeknoopt. Het wordt vaak gebruikt met een andere kleur voering die vrij toegankelijk is op de achterkant.
Wordt gedragen met:
De Napolitaanse manchet kan worden gedragen met een mooi pak en stropdas, maar met jeans in een casual chiq stijl kan ook. Het is een overhemd manchet die vrij origineel is en geenszins lijkt op de normale enkele manchetten.
Napolitaanse manchetten
De Napolitaanse manchet is een compromis tussen de dichtgeknoopte manchetten en de musketier (dubbele) manchetten. Er is een flinke flap op dit overhemd manchet maar deze wordt dichtgeknoopt. Het wordt vaak gebruikt met een andere kleur voering die vrij toegankelijk is op de achterkant.
Wordt gedragen met:
De Napolitaanse manchet kan worden gedragen met een mooi pak en stropdas, maar met jeans in een casual chiq stijl kan ook. Het is een overhemd manchet die vrij origineel is en geenszins lijkt op de normale enkele manchetten.
Dubbele manchetten met ronde hoek
Wat dit type manchet onderscheid van van zijn rechte hoek broertje is natuurlijk de ronde hoek. Deze dubbele manchet is de meest gebruikte versie van de dubbele manchetten.
Wordt gedragen met:
Voor zakelijk gebruik verdient deze manchet zeer een aanbeveling. Ideaal ook voor bruiloften, feesten, opera's en andere speciale gelegenheden. Stijlvol bij een pak en stropdas.
Stoffen voor overhemden
Stoffen voor overhemden zijn er veel maar niet elke stof is even mooi en of verfijnd geweven. De keuze van materiaal en soorten garen om te weven bepalen de zachtheid, glans, kwaliteit en duurzaamheid. Zo is bijvoorbeeld linnen niet echt geschikt voor zakelijk gebruik in overhemden en poplin, twill en oxford wel. Linnen is daarentegen weer lekker luchtig voor inde zomer op het terras of heerlijk met een boot op het water. Hieronder staan een aantal voorbeelden van stoffen die vaak voor overhemden gebruikt worden.
Oxford
Het Oxford weefsel heeft een mandweefsel structuur en een glanzend aspect waardoor het een populaire stof voor overhemden. Oxford is een soort van geweven dress shirt stof, gebruikt om een bepaald casual doek te maken voor overhemden die ten onrechte kunnen worden genoemd Oxford shirts.
Wordt gebruikt in overhemden:
Rassen in dit doek zijn de gewone Oxford, de Pinpoint Oxford en de meer formele Royal Oxford. Hoewel deze eerste twee vaker worden gecombineerd met casual overhemd ontwerpen zoals een button-down kraag, is het derde type een meer veelzijdig weefsel dat kan worden gecombineerd met zowel zakelijke als sportieve dress codes.
Poplin
Poplin, ook wel tabinet (of tabbinet) genoemd, is een sterke stof in een platte verbinding van verschillende soorten vezels. Popeline kan worden gemaakt met wol, katoen, zijde, rayon, polyester of een mengsel daarvan. Met dit vlakke onder / over weefsel, waar de inslag- en kettingdraden van hetzelfde materiaal en afmetingen zijn, is het resultaat een vlakgeweven oppervlak zonder ribbels. Overhemden gemaakt van dit materiaal zijn gemakkelijk te strijken en niet makkelijk te kreuken. De term poplin is afkomstig van papelino, een stof die in Avignon, Frankrijk, in de 15e eeuw, vernoemd naar de pauselijke (paus) woonplaats daar, en van het Franse papelaine een weefsel, meestal gemaakt met zijde, van dezelfde periode.
Wordt gedragen met:
Poplin levert een zeer goede degelijke kwaliteit en daardoor zeer geschikt voor het produceren van de fijnste overhemden met inbegrip van overhemden voor ceremonies voor op het werk.
Twill
Twill is een soort textiel weefsel met een patroon van diagonale en parallelle ribben (in tegenstelling tot een satijn en gewone weving). Dit wordt gedaan door het doorhalen van de inslagdraad over één of meer scheringdraden en onder twee of meer kettingdraden enzovoort, met een "stap" of verschuiving tussen de rijen aan de karakteristieke diagonaal een patroon te maken.
Wordt gedragen met:
De Twill stof is praktisch voor elke gelegenheid te gebruiken, zowel casual als zakelijk. Makkelijk in onderhoud omdat het overhemd met deze stof eenvoudig te strijken is.
Visgraat stof (herringbone)
Visgraat, ook wel Broken Twill Weave of herringbone genoemd, beschrijft een kenmerkende V-vormig weefpatroon meestal te vinden in twill stof. Het wordt onderscheiden van een gewone chevron door de pauze in de omkering, waardoor het lijkt op een kapotte zigzag. Het patroon wordt visgraat genoemd omdat deze op het skelet van een (haring) vis lijkt. Visgraatprofiel stof is meestal wol en is een van de meest populaire doeken voor pakken en bovenkleding. Tweed doek is ook vaak geweven met een visgraatmotief. Desalniettemin wordt het visgraatmotief ook veel gebruikt in stoffen voor overhemden.
Wordt gedragen met:
Ideaal voor zakelijke - en casual overhemden maar minder geschikt voor overhemden voor bijvoorbeeld een gala, chiq diner, opera of huwelijk.
Linnen stof
Linnen is per definitie een lichte stof, meer of minder transparant. Het is absorberend, bestand tegen wassen en vervorming. Het kreukt zeer snel dat grotendeels bijdraagt aan zijn stijl. Het is een van de weinige Europese plantaardige textielvezels, die het onderscheid van lang heeft, in vergelijking met de korte vezels (katoen) of medium (wol).
Wordt gedragen met:
Linnen is vooral leuk in de zomer, omdat het het lichaam perfect laat ademen door de lichte en luchtige weving. Vooral lekker op de warme zomeravonden op het terras of flanerend langs de boulevard.
End to end stof
Deze ook wel fil à fil stof genoemd is een vorm van popeline, gekenmerkt door het gebruik van verschillende kleuren garen voor de weving. Meestal een blauwe en een witte draad. Dit weven wordt gebruikt voor de vervaardiging van gewone doeken voor overhemden. Dit specifieke weefsel geeft een zeer specifieke gevlekt effect.
Wordt gedragen met:
De end to end of fil à fil is ontworpen voor het weekend of voor de zomerperiode.
Zephyr stof
Dit is een katoenen stof die in de buurt komt van de poplin maar is fijner en luchtiger. De Zephyr is erg fijn en soms transparant. Het is ideaal voor warme of tropische gebieden. Deze stof ontleent zijn naam aan een westenwind zoals de naam in het Grieks betekent.
Wordt gedragen met:
Deze stof is ideaal voor lichte overhemden en te dragen tijdens de zomerperiode.
Pin-point stof
Pinpoint-Oxford, in de volksmond gewoon "pin-point" genoemd in het kort is een zeer populaire overhemd stof. Het is zowel chic en duurzaam. Het heeft een beetje glans, niet zo mat als laken, maar niet zo glanzend als Royal Oxford of twill. Het werkt goed in zowel formele als informele gelegenheden. Een pinpoint dress shirt voelt een beetje meer substantiëler aan dan een poplin dress shirt, waardoor het een tikkeltje dikker en minder transparant is.
Wordt gedragen met:
Pin-Point is een perfect compromis tussen het casual weekend shirt en het overhemd voor de meer formele week.
Mix van stof
De samengestelde weinig bestaande uit verschillende weefsels. Bijvoorbeeld, een popline een twill.
Wordt gedragen met:
Dit type weefsel geeft het shirt een bepaalde originaliteit door de combinatie van stijlen. Dergelijke stoffen zijn in het algemeen meer showy maar niet minder onderscheidend dan de meer traditionele wevingen. Ze kunnen gedragen worden in elke situatie behalve misschien ceremonies.